Рамазонга оид мавзулар

Ҳадислар

Абу Ҳурайра  розияллоҳу анҳу ривоят қилади, расулуллоҳ саллоллоҳу алайҳи ва саллам дедилар: «Агар Шаъбон ойининг ярми бўлса то рамазон келгунига қадар рўза тутманглар» Бошқа бир ривоятда дедилар: «...магарам бирортангизнинг одат килган рўзаси (душанба пайшанба рўзаси каби) га тўғри келса тутсин.»

Абдуллоҳ ибн Умар разияллоҳу анҳумо айтадиларки: Мен Расулуллоҳ  саллоллоҳу алайҳи ва салламдан эшитдим, ул зот бундай дедилар:

"و إذا رأيتموه فصوموا، و إذا رأيتموه فأفطروا. فإن غم عليكم فاقدروا له"   رواه البخاري.

Маъноси: "Қачон Рамазон ойини кўрсангиз, шундагина рўза тутишни бошланг. Қачон Шаввол ойини кўрсангиз, ўшанда оғзингизни очинг. (Яъни байрам килинг). Бордию осмонни булут қоплаган бўлса, (ой кўришни имкони бўлмаса), унда ойни (Яъни Шаъбон ойини) тўлиқ ўттиз кун қилинг. Кейин янги ойга ўтинг”.

Зикр-дуолар

Янги ой кўринганда ўқиладиган дуо

 .اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُمَّ أَهِلَّهُ عَلَيْنَا بِالأَمْنِ وَالإِيمَانِ وَالسَّلامَةِ وَالإِسْلامِ وَالتَّوْفِيقِ لِمَا تُحِبُّ وَتَرْضَى رَبُّنَا وَرَبُّكَ اللَّهُ  

«Аллоҳу акбар, Аллоҳумма аҳиллаҳу алайна бил амни вал ийман вассаламати вал ислам, ваттавфиқи лима туҳиббу ва тардо, Роббий ва Роббукаллоҳ»

1 – Аллоҳ улуғдир! Эй Аллоҳ! Бу ойни бизга омонлик, иймон, саломатлик, ислом ва Ўзинг яхши кўрадиган, рози бўладиган (ишга) нарсага муяссар этишлик билан чиқаргин. (Эй ой), бизнинг хам, сенинг хам Парвардигоринг Аллоҳдир! (Термизий ва Доримий ривояти).

Ифтор вақтида айтиладиган дуо

   .ذَهَبَ الظَّمَأُ، وَابْتَلَّتِ الْعُرُوقُ، وَثَبَتَ الأَجْرُ إِنْ شَاءَ اللَّهُ   

"Захабад-домау, вабталлатил уру-у-қу, ва сабатaл ажру ин ша Аллоҳ"

1 – Чанқоқ кетди, томирлар хўлланди ва ин ша Аллоҳ ажр собит бўлди. (Абу Довуд ривояти).

   . اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ أَنْ تَغْفِرَ لِي

2 – Эй Аллоҳ! МенСендан барча нарсадан кенг бўлган раҳматинг билан сўрайман: Менинг гуноҳларимни кечиргин. (Абдуллоҳ ибн Амр розияллоҳу анҳунинг дуоларидан). (Ибн Можа ривоят қилган).

(اللهمّ اهْدِنِي فِيمَنْ هَدَيْتَ، وَعَافِنِي فِيمَنْ عَافَيْتَ، وَتَوَلَّنِي فِيمَنْ تَوَلَّيْتَ، وَبَارِكْ لِي فِيمَا أَعْطَيْتَ، وَقِنِي شَرَّ مَا قَضَيْتَ، فَإِنَّكَ تَقْضِي وَلاَ يُقْضَى عَلَيْكَ، إِنَّهُ لاَ يَذِلُّ مَنْ وَالَيْتَ، [ وَلاَ يَعِزُّ مَنْ عَادَيْتَ]، تَبَارَكْتَ رَبَّنَا وَتَعَالَيْتَ) . 

1 - Эй Аллоҳ! Мени ҳидоят этган кишиларинг қатори ҳидоят этгин. Офият (соғлик, тўғрилик) ато этганларинг қаторида офият бергин. Яқин тутганларинг қаторида мени хам Ўзинга яқин этгин. Ато қилган нарсаларингни мен учун баракотли этгин. Қазо-ҳукм этган нарсаларинг ёмонлигидан мени асрагин. Албатта, Сен ҳукм этасан. Сенга (қарши) ҳукм этилмас. Сен дўст тутган киши хор бўлмас (ва Сен душман тутган киши азиз бўлмас). Парвардигоро! Сен баракотли-буюк ва олий Зотдирсан. (Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Можа ва бошқалар ривояти).

2 – Эй Аллоҳ! Мен Сенинг розилигинг билан менга ғазаб килишингдан паноҳ беришингни, афву-кечиришинг билан мени азоблашингдан паноҳ бершингни сўрайман. Мен Сендан менга Ўзингдан (ғазабингдан) паноҳ беришингни тилайман. Сенга бўлган ҳамду санонинг ҳисобига етолмайман. Сен Ўзингга сано айтганинг кабидирсан. (Абу Довуд, Термизий, Насоий, Ибн Можа ва бошқалар ривояти).

3 – Эй Аллоҳ! Сенга ибодат этурмиз ва Сен учун намоз ўқиб саждалар қиламиз. Сен томон (яқин бўлиш учун) ҳаракат этиб, Сенга ошиқамиз. Раҳматингдан умидвормиз, азобингдан қўрқамиз. Албатта, азобинг кофирларга етувчидир. Парвардигоро! Биз Сендан мадад сўраймиз, мағфират тилаймиз. Сенга яхши сано-мақтовлар айтамиз. Сенга кофир бўлмаймиз. Сенга иймон келтириб, итоат этамиз ва Сенга кофир бўлган кимсаларни тарк қиламиз. (Байҳақий ривояти. Албоний санадини саҳиҳ деган).